فکر کنید راجع به تلویزیون می‌نویسم یهو بر میگردم می بینم متنم اینجوری شده:
به طور قطع به رویا سفر خواهید کرد و عمق تصاویر خاطره‌ای به یاد ماندنی را ثبت می‌کنند در ذهنتان
آنجاست که پی می‌برید قدرت بشر در خلق و ایده پردازی چه اندازه هم پای آرزوهایش بال و پر یافته.
متن که تموم شد برمی‌گردم بخونم و ویرایش کنم میفهمم چه گندی زدم و اینجوری میشه یهو:
با استفاده از فناوری دیپ بلک عمق تصاویر تیره بیشتر شده و این امر به شما امکان می‌دهد تصویری واقعی تر را تماشا کنید و در طولانی مدت سلامت چشمانتان را نیز تضمین خواهد کرد.
همین حد کافیه یا بازم بگم چطوری دچار دوگانگی نویسندگی شدم؟
درباره این سایت